Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ciało


Tytul
Wiersz:
Nasz wspaniałe zdrowe i jednolite ciało
które z młodzieczej roskoszy powstało.
Powoli i dobrze się rozwijało troche się śmiało-płakało i spało.
Czas jednak płynął i już dojrzało
w świetościach marzeń-czasem drżało.
Ciało fizyczne-tak spontaniczne
mało poznane-sercem-krwią rozkołysane.
To sanktuarium naszego ducha
żyjacego w sercu-które ogniem bucha.
W nim wszystko zespala się i jest liryką
otoczone eterem-napełnione mistyką.
Ciało eteryczne-to sny odwieczne
przypominają-przeszłość i są bezpieczne
W ciele fizycznym-jesteś zwierzęciem
a w eterycznym małym niemowleciem.
Bo kto z Was potrafi zintepretować sen?
czasem rozkoszny-czasem brzydki jak cień.
W ciele astralnym podróżujesz w czasie i przestrzeni
tam w niebieskim kosmosie-zmarli są zjednoczeni.
Czasem rodzinę-astral sposobem zawiadomi
nie chcę-nie mogę odejść z tej ziemi.
Umysł astralny to nadświadomość
żyje wśród nas-przynosi wiadomość.
Przyszłość i przeszłość są w ciele mentalnym
tam ukazują się sny w kolorze czarnym.
To ogień serca-czwartego wymiaru
w symbolice snów pełen umiaru.
To własna historia ziemskiego żywota
kod genetyczny wiecznego robota.
Tu wnikniesz w przyszłość i będziesz jednością
a wciele duchowym pełną mądrością.
Patrz w górę w te trzecie oko
światło ujrzysz w głowie głęboko.
Będziesz właścicielem srebrnego płomienia
który dąży do kosmicznego zjednoczenia.
W ciele duchowym jesteś bez służącego
odrzuciłeś Ego płomieniem wnętrza spalonego.
Osiągnąłeś szczyt samotnej indywidualności-współczucia-pokory i pełnej miłości.
Odrzuć i zniszcz materialny kwiat
zatrzymaj-wyłącznie-ulotny aromat.
W piatym ciele są mity-stworzenia
chrześcijanstwa-hinduizmu-judaizmu-grzeszen ia.
W szóstym kosmicznym ciele
wszystko jest żywe jak w naszym kościele.
Energia kosmiczna jest tam świadoma
przez różne-sekty-jest pogwałcona.
Umysł i materia staje się jednością
gaśnie ogień-jesteś ciemnością.
Nirwana-to siódme człowieka ciało
wchodzimy do niego-bez dźwieku-w ciszy-nieśmiało.
To pustka-nicość
życie i nieśmiertelność.
A może nicość
jako całość??????
Tadeusz W.20-04-1998 r.

autor

Jupiter35

Dodano: 2007-03-26 21:34:12
Ten wiersz przeczytano 1747 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Ciało
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »