Ciastko
W labiryncie ludzkich emocji
Spaceruje mała dziewczynka
Jej czarne oczy kryją kres istnienia
Wśród ścian radości i smutku
Odnajduje drogę niesiona krzykiem
Mroczne drobinki zapachu chryzantem
Wprawiają w drganie atmosferę
Dookoła wznoszą się rzewne dźwięki
To żałobna pieśń potępionych dusz
Dziewczynka uśmiecha się złowrogo
I Nadgryzione ciastko spada na ziemię
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.