Cicha prośba

Na srebrnym brzegu
spowita mgłą
siedziała ja

W białej sukience
nie przyjdę do Ciebie
to boli

W poczuciu obowiązku
zmuszona w cieniu
stać niewzruszona

Patrzeć głębią duszy
na świat jedyną
przedstawiający postać

Myślą biegłą i lotną
poruszyć intelektu
mur ciężki i wielki

powiedzieć to czego
w snach nawet
zrobić się nie da




Czy za białą rzeką
czy w błękitnej dolinie
kochaj mnie...

autor

meloandra

Dodano: 2007-03-04 16:46:23

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie