Niepewność

Kiedy dwojga serc spotkanie,
O marzeniach takich samych
Cisza – chwila – tak zostanie?
Hałas sobie serc oddanych...

Albo moment nasz przy sobie,
Mija, zamiast się nie kończyć.
Chcę na zawsze być przy tobie
I już nigdy nie rozłączyć.

Emocje drążą w sercu uczucie,
Staje się piękne, dobre, dojrzałe.
A dalej... rośnie w każdej minucie
Było tak nikłe, jest tak wspaniałe.

Ideał – Miłość przez pokolenia.
Niepewność jednak swe szpony wtyka,
Kocham – wyznanie w pytanie zmienia,
Oczy zasłania, serca zamyka.


Czemu tak często w tym świecie bywa?
Miłość odchodzi, więdnie.... przegrywa....

Wiersz zawiera ukrytą dedykację. Wystarczy go odpowienio przeczytać.

autor

Viveroth18

Napisany: 2005-11-16 Dodano: 2006-09-05 19:25:30

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie