Ciemna strona Ewy

Mojej Drugiej Połówce, o której już tyle wiem, ale wciąż wiem tylko połowę. Druga ciągle czeka, aby mnie zaskoczyć czymś nowym..

Nazywam się Ewa,
Poczęta z prawego żebra Adama
Jestem zachcianką pierwszego człowieka,
Przeklęta w połowie i w połowie święta.

Oczy me w złoto przyoblekły anioły
Kształt im nadawszy migdału.
Miodnych tęczówek i czarnych źrenic,
Na chwałę czyniły Panu.

Lecz ciało gibkie, wysmukłe i blade
Demony z ciemnej gliny zlepiły
Usta nabrzmiałe i piersi białe
Pełne nieczystej siły.

Matka morderców i matka świętych
Przyczyna upadku Adama
Natchnienie poetów i muza malarzy
Niewierna i szczerze oddana.

Słaba i silna, gorąca i zimna
Wesoła i smutna zarazem
Czy jestem przeciwieństwem,
Czy może Twoim obrazem?

Kim jestem dla Ciebie, współczesny Adamie,
Pragnieniem Twoim, czy może skaraniem ?
Nie mów mi proszę, nie chciałam wiedzieć.
Ale czy możesz beze mnie wysiedzieć?

autor

Rutka

Napisany: 2007-05-20 Dodano: 2007-10-25 17:37:50

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie