Cienie
wspomnienia
gonią mnie gonią
i uciec nie mogę
idą za mną
lasem ulicą chodnikiem
niczym cienie
niech będą
niech żyją we mnie
i poza mną
nie chcę im się opierać
przecież bez cienia
nie ma człowieka
Luizie
wspomnienia
gonią mnie gonią
i uciec nie mogę
idą za mną
lasem ulicą chodnikiem
niczym cienie
niech będą
niech żyją we mnie
i poza mną
nie chcę im się opierać
przecież bez cienia
nie ma człowieka
Luizie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.