ciepłolubny tekst z podziałką

anula, nie każda kobieta ma "chłopa". :) Cest la vie!
:)

nieby skala to tylko umowny wzorzec- ale na beju jest
cieplutko.

Nie ględzić mi tu dziołchy o zimnie,
a gdzie chłopów macie, niech grzeją racie.

Ewa, Ty sie boisz? Przy Twoim temperamencie, to niech
sie jesień Ciebie boi :))

aż się boję jesieni :)

Ewcia, a ja sie cieszę, że Ciebie mam :))) Też mi
cieplej po Twoim komentarzu :)
Niemniej dopije kawę i do kotłowni, bo szaro,
dżdżysto, zimno... Gdzie ta złota polska sie
podziała?!
Buźka :)*

i zrobiło się ciepło po przeczytaniu, a na dworze
ziąb:) dobrze że Cię mam Eluś :) pozdrawiam. ładny
wiersz :)