CIERNIE I GWIAZDY

Zerwałam pęta, które
sprawiały mi ból.
Pomknęłam ku leniwie
płynącym obłokom.

W cieple promieni
i cichym szepcie wiatru
odnalazłam spokój,
nie prędko zechcę
powrócić na ziemię.

Nie muszę patrzeć za siebie
gdy widzę wszędzie
przestrzeń i wolność,
moje serce ucieka
ku gwiazdom.

**

Ogniem palę marionetki,
błyskawicą tnę ciemności.
Wodą gaszę swe pragnienie,
ziemią wchłaniam kości.

Dzisiaj złości we mnie Gromne
buntem będą nieść nowinę.
Czerń wyrzucę w przestrzeń szczurzą,
wszystkich ich wybiję.

Tak naprawdę zginie niewielu
w porównaniu z tym
ilu zginąć mogło.

Orzeł, biel i czerwień
to jest moje godło.

* Yvet **Mariusz Wyszkowski

autor

Yvet

Napisany: 2015-09-16 Dodano: 2015-09-16 21:13:25

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie