Cierpienie
Chciałabym tu wkleić fikcję literacką.
W ten ból, co otula serce.
I opowiadać o nim jak o filmie,
Którego nie zobaczę już więcej.
Chciałabym by był to sen,
Z którego zaraz się obudzę.
I zapomnę o tym wszystkim,
Gdy tylko żal ostudzę.
Lecz to jednak jest autentyk.
I pamięć jest głęboka.
I nawet łza sama napływa do smutnego
oka.
Będę cierpiała,
Choć bardzo z tym walczę.
Ale jestem bogatsza o doświadczenie.
I może to jest ważne…?
Na szczęście cierpienie stuliło głowę mocno i nie pokazuje się... Odkąd jesteś przy mnie Marcinku:*
Komentarze (2)
jestem zachwycona tym wierszem
...dobrze przekazane emocje