Cierpliwość niecierpliwa

Codziennie się we mnie odzywa
moja cierpliwość niecierpliwa,
wciąż muszę czekać, choć nie znoszę...
Czasie, pędź szybciej, bardzo proszę...
Niech już nadejdzie wreszcie ranek
kiedy radosna szybko wstanę,
by szczęściem wielkim przepełniona
w ukochanego wpaść ramiona.
Wtedy zegary stanąć mogą,
bym nie musiała myśleć z trwogą,
że przyjdzie pożegnania pora
i znów z tęsknoty będę chora...

autor

duszka

Dodano: 2006-01-24 08:48:24

Ten wiersz przeczytano 691 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie