cieszmy się życiem...
chyba to proza...
Powszednieje nam nasza miłość.
Ciało i duszę powleka patyna – szlachetne
znamię czasu.
Jak kiedyś taki „nalot” prowadził do
eksplozji namiętności,
tak teraz w śniadej zieleni uczuć można go
tylko powspominać.
Lecz miłość nadal istnieje...w dzieciach,
wnukach,
we wszystkim czego dorobiliśmy się.
Więc kochajmy się nadal, polerujmy
zszarzałe uczucia przyzwyczajenia do
życia.
Cieszmy się nim...
autor
yamCito
Dodano: 2016-11-27 11:40:30
Ten wiersz przeczytano 1352 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
ścieśniłabym wersy :) a tak poza tym życiowy :)