Ciężkie czasy

trudne czasy wyzwalają w człowieku to co ukryte jest w
głębi serca co może być tarczą obrony przed tym co ma
nadejść spotkać każdego z nas
bardzo spodobała mi się ostatnia zwrotka
która jest podsumowaniem mojego komentarza do treści
wiersza
napisany w ciekawej formie czyta się dobrze

Odkad mam świadomość ,że żyję zawsze słyszę wokół szum
,że ciężkie czasy,a ja powtarzam,nasi praojcowie mieli
dość siły by przetrwać 123 lata niewoli,to do
roboty,a ja tam jestem szczęśliwa, byle nie dopadł
mnie kryzys na ...duszy!!

Bo dobrze zwalić winę na czasy / gdy niepokoje,
bida, brak kasy.../ kiedy niemrawo w fotelu, w
kapciach.../ lepiej dokopać czasom -nieprawdaż?

Pozdrowienia :)

prosta rymowanka-rabanka,dla punktów pustych,do poezji
sto lat świetlnych.

zrzucamy na czasy
winy wszelkie,
z problemów kpiny
czynimy wielkie,chyba tak bardziej po polskiemu,
chociażem nie piszący.

mądre konkluzje wiele od nas zależy,a narzekaniem
niczego się nie zmieni

Nawet w miodzie będą "ciężkie czasy".

autorzy jak zwykle nie znani...

Taka już natur Polaka, że jak ponarzeka, to mu lepiej.
Na szczęście jest coraz więcej wyjątków.

tak, to my tworzymy teraźniejszość, ale i przyszłość -
wychowując dzieci na Autorów:)

Tak,ciężkie czasy nam nadali ale nawet w lepszych
będziemy także narzekali-pozdrawiam!

Zawsze to lżej jak się ponarzeka. Tylko że to i tak
nic nie zmieni, radzisz bez narzekania? To trudne?

bardzo dobry wiersz!

W zwykłym szarym życiu trudno dostrzec bezpośredniej
przyczyny kryzysu, o którym tak głośno.

Madry wiersz. Bardzo rytmiczny i czyta sie go bardzo
plynnie.