Cisza
usypiam myśli gdy tłum szaleje
ludzką szlachetność trawi obłuda
słaby podąża gdzie wiatr zawieje
u srebrnych lisów jest kita ruda
kto tak farbuje w biało - czerwone
potem rozdziera kraj nasz na pół
ten kto nie patrzy w unijną stronę
kopie przyszłości zagłady dół
czas się obudzić z tego letargu
przyjaźń i zgodę młodym serwować
by nie musieli robić przetargu
gdzie na cmentarzu kogo pochować.
autor
globus
Dodano: 2014-12-02 00:46:18
Ten wiersz przeczytano 1205 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
To smutne! aż strach popatrzeć w przyszłość! nie mamy
innego wyjścia, jak się z nią zmierzyć:)
Pozdrawiam:)
Mamy XXI wiek, nie ma innego wyjścia, musimy pewnym
krokiem zmierzać do wyznaczonych celów, choć droga
przed nami trudna i daleka. Pozdrawiam
oj, tak, pora się obudzić, tyle, że ta pobudka może
być szokująca...
Smutny, ale prawdziwy, taką mamy rzeczywistość.
Pozdrawiam w 2015 r.
Smutny
Wiersz zmysłowy, potrafi zmusić do refleksji. Cóż
byłoby warte nasze życie pozbawione nadziei.
Pozdrawia:)
Delikatny
Dobry aktualny u nas zawsze.
Chyba się nie zmienimy.
Bardzo dobra refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
-- bardzo mądra refleksja... nasunęła mi się właśnie
taka myśl, z może by już teraz postarać się i wykupić
sobie miejsce na cmentarzu, by potem nie było kłótni,
czy zasługuję na miejsce przy.....ech...--
-- pomimo takiej refleksji życzę wszystkiego co
najlepsze... :)
dobra refleksja pozdrawiam
bardzo dobry refleksyjny przekaz ....
pozdrawiam ;-)
Pewnie tej zgody już nie doczekamy ale oby nasze
dzieci wnuki lepiej miały.
Bardzo dobry, refleksyjny, prawdziwy przekaz.
Miłego dnia.
Bardzo dobry przekaz pozdrawiam serdecznie :)