Cisza
usypiam myśli gdy tłum szaleje
ludzką szlachetność trawi obłuda
słaby podąża gdzie wiatr zawieje
u srebrnych lisów jest kita ruda
kto tak farbuje w biało - czerwone
potem rozdziera kraj nasz na pół
ten kto nie patrzy w unijną stronę
kopie przyszłości zagłady dół
czas się obudzić z tego letargu
przyjaźń i zgodę młodym serwować
by nie musieli robić przetargu
gdzie na cmentarzu kogo pochować.
autor
globus
Dodano: 2014-12-02 00:46:18
Ten wiersz przeczytano 1218 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Świetna myśl i przesłanie.
Słuszny komentarz karata, podpisuję się pod nim.
Pozdrawiam
U nas jest taka mentalność, że zastanawiamy się
dopiero po szkodzie.
Pozdrawiam.
O tym że przyszłość buduje się w zgodzie,
historia nam pokaże, lecz będzie po szkodzie!
Pozdrawiam!
Ciekawy przekaz.
Oby ta pobudka nastąpiła,ale ja marnie to widzę...
Pozdrawiam serdecznie:)