Cmentarz
Pośród rozgardiaszu zaciszna oaza
przyciąga tłumy zabiegane pracą,
spalane na zimnym ołtarzu komercji.
Między alejkami przechadza się
przyszłość
próbując odczytać złożoną historię
człowieczych poczynań.
(Kaci i ofiary są tak blisko siebie
zaledwie o kilka cieni niepokoju.)
Nad głowami niebo leniwie wypełnia
odwieczną tęsknotę za wewnętrznym ładem.
W płomieniach i kwiatach krąży ukojenie,
przewiny i żale usuwa w niepamięć.
Za intymną ścianą świat nieruchomieje
zapada się w sobie coraz głębiej
ciszej…
W miejscu pojednania żywi i umarli
delektują spokój.
autor
anna
Dodano: 2017-10-31 09:16:09
Ten wiersz przeczytano 2148 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Podziwiam za styl. Ja tak pisać nie umiem .Taki wiersz
trąci wielką poezją i dla maluczkich jest raczej
trudny w odbiorze. Wiele wierszy na ten temat czytałem
i nawet pisałem ale ten jest wyjątkowy. + i Pogodnego
dnia.
Ładny wiersz refleksyjny, cmentarz, cisza i my.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Oddana atmosfera cmentarza.
Obrazowo o ciszy nad grobami pełnej modlitwy o spokój.
Pozdrawiam
lubię iść na cmentarz ... tam można zobaczyć tak wiele
...
Pięknie.Pozdrawiam.
Wspanialy wiersz, zatrzymuje, zdecydowanie, jest b
refleksyjny.
Tak, "w miejscu pojednania, zywi i umarli
delektuja spokoj"
Pozdrawiam Anno:)
Oaza spokoju...dla obu stron...jedni go już nie czują,
inni dotykają wspomnień...pozdrawiam Cię Aniu...pa
Witaj. Ladnie i umiejetnie ukazalas atmosfere
cmentarza o tej szczegolnej porze roku. Moc
serdecznosci.
Zachwycił mnie Twój wiersz Anno. Przed chwilą wróciłam
z cmentarza, więc nastrój mam dokładnie taki -
refleksyjny.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ludzi coraz więcej, a bliskich coraz mniej;)
piękny refleksyjny przekaz...
pozdrawiam:-)
i rekwizyty takie oczywiste...
Kłaniam się uśmiechając(:
Zmarli ten spokój już mają,
żywi go szukają!
Pozdrawiam!
Piękna refleksja.