Cmentarze naszych bliskich !

Mogiła –
świeca czy znicz,
na tym blacie marmurowym
i pewna zaduma;
Był człowiek !
Dziś –
pustka po nim została !
Migocące się światła zniczy,
tworzą cienie skojarzeń,
życia i śmierci.
Jesteś - dorastasz
i żyjesz,
na chwałę Boga.
Świeca tej wieczności,
dopala się.
Bóg sięga po nas,
dając nam szansę zbawienia.
Potomni tego świata,
ślą modły,
do Boga Ojca,
o wieczne zbawienie
i o świętość dla tych,
co żyli w swej świętości,
będąc miłosiernym,
na tym łez padole.

Dziś –
ta niejedna mogiła
i znicz ich pamięci,
rozświetla całą jasność,
Boskiej chwały,
dla tych dusz,
o które to,
modlimy się do Boga ...

Zakopane 2005.r
Komar Józef -

autor

Qvo Vadis

Dodano: 2010-06-03 13:12:39

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie