Cmentarzysko

PIOTR REGOŁA
„Cmentarzysko”

Idę przed siebie
Noc jest jak aksamit
Jak krew gęsta mgła
Pośród drzew
Które jak krzyże
Stoją dumnie
Gwiazdy na niebie
Niczym dusze płoną
A ja pośród tego
Szum wiatru
Niczym kołysanka
Niesie się
Melodia zakazana
Śpiewana przed laty
Znów rozbrzmiewa
W pobliżu nikogo ani żywej duszy
Jestem sam
Sam sobie pozostawiony
Wsłuchuję się w melodię
Oczy me krwawią
Dusza płacze
Czuje że odchodzę

11 lipca 2005

autor

Piotr Reguła PAN NIKT

Napisany: 2005-07-11 Dodano: 2005-07-20 00:01:26

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie