Co mi tam ludzkie gadanie

Dzisiaj dla odmiany wiersz erekcjato, z przymrużeniem oka :)

Co mi tam ludzkie gadanie

Ja się bynajmniej nie wstydzę
i nie zaprzeczam w ogóle,
jestem jawnogrzesznicą,
wciąż cudzołożę - w szczególe...

Rano, wieczorem, w południe,
to nie ma dla mnie znaczenia,
grzeszę w domu i w lesie
i w femme fatale się zmieniam.

Grzeszę przy blasku księżyca,
grzeszę w deszczowy poranek.
W kuchni, w pokoju, na stole,
na strychu, jak też na sianie...

Uwielbiam, gdy patrzy mi w oczy,
czule pieści, podnieca.
W ramionach tuli i wznosi
w najdalsze zakątki nieba.

Nocą, przy blasku księżyca
tarza się ze mną w pościeli.
Zachwyca się moim pięknem,
duszą wrażliwą i sercem.

Nie ważne, co mówią ludzie,
niebawem znowu osądzą
od czci, od wiary, z miłości?
i pukną się nieraz w czoło!

Że tak na stare lata...
zgłupiała, zdurniała bez reszty.
Zamiast się domem zajmować,
to włóczy się i wciąż grzeszy..

Jawnogrzesznica, trybada*
Czarci pomiot szatana!
A ja mam to bardzo głęboko...
bo jestem wciąż zakochana.

Ludzie zawsze mówili
i gadać nie poprzestaną.
Ja mam to w poważaniu...
gdy jestem znów z moją panią
.
z moją piękną i czułą, ukochaną
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Erato*



Ty-y, dn: 10.01.2023 rok

//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//

autor

wandaw

Napisany: 2023-01-10 Dodano: 2023-01-10 22:34:29

Ten wiersz przeczytano 1774 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie