Co po wstanie?

Dzięki za refleksję. Pozdrawiam serdecznie

fajne, piąta dla mnie najbardziej.

Nie znam się na haiku,ale przekaz mi się
podoba.Pozdrawiam.

Powstaje nowe wyobrażenie czegoś, pewnie znów tak
bardzo Ulotnego

Najbardziej podoba mi się przedostatnie:)

Ciekawa refleksja...
Milutkiej nocy One Moment:)

Dobrej nocy życzę jeszcze wrócę później by pomyśleć
nad treścią dokładniej

Na temat stylu nie wypowiadam się, bo zwyczajnie się
nie znam. Jeżeli chodzi o treść, to doskonale oddaje
stan ducha tamtych czasów. Serdeczności.

Ps. z kilku ważnych powodów
nie otworzyłem sobie..ad hoc misterium
doktorskiego przewodu
choć mam magisterium

ad vocem; OM - nie mogę być przewielebnym, bo jestem
zatwardziałym ateuszem,
profesorem też nie mogę się tytułować, bo najpierw
doktorat obronić muszę..!

Bardzo głębokie przemyślenia rodzą refleksje i
zastanawiają.Pozdrawiam serdecznie Ciekawie.

Refleksji sporo...czytać i myśleć...pozdrawiam

Przewielebny Vicktorze gdziesz bym śmiał obrażać się
na tak zacnego profesora słowa,pisma i czynu.Dalekim
od waśni, a skorym do wniosków szczególnie, że są
słuszne. W sumie sam pomigłeś mi zsunąć się na
właściwy tor. No i chyba nikt jeszcze nie wpadł na
pomysł z Kanjō-tekina haiku w temacie Powstania
Warszawskiego. Pozdrawiam przeserdecznie wszystkich
drogich czytelników.

jak tęsknota
kołysze strach
tak rozgrzany dach
ciała nie spali
ale parnośc da
niczym zlot wron
dobrze że okien nie rozwalają
jak mewy w:):)

Super, bardzo ładnie:)
Pozdrawiam :)