Co za dusza
jak dużo trzeba wciąż mojej duszy
prócz może tego co zwą zbawieniem
wcale niełatwo jej się przysłużyć
bo smutków tęsknot żalów tak wiele
a kiedy nuda zewsząd wyziera
ani zachwytów czy choćby wzruszeń
zawodzi głośno jakam ja biedna
tak nie potrafię nie chcę nie muszę
więc na ramieniu z nią się zanurzam
w gąszcz wzniosłych doznań zdarzeń i
myśli
by pobujała ta moja dusza
w chmurach gdzie znowu może je przyśnić
a tak zachłanna jest nowych wrażeń
i ciągle żąda pochwalnych pieśni
że czasem nawet już sobie marzę
czyby na inną jej nie zamienić
Andrzej Kędzierski, Częstochowa
05.04.2014.
autor
andreas
Dodano: 2014-04-07 17:12:56
Ten wiersz przeczytano 2000 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Endi bratnia duszo jesteś niedoścignionym romantycznym
poetą na Beju! Pozdrawiam serdecznie:-)
Zatrzymuje na dłużej... Pozdrawiam serdecznie :))
Ciekawy wiersz dobry
przekaz.Pozdrawiam
Koniec pieśni: zmień na pieśni:)))
Aleś uparta Krzemanko.A tak mi pasuje to "pieni". Może
jeszcze coś innego wymyślę.
Chyba jednak nijakiego - to pienie:)
A może "te pienia" i "ta pień"rodzaju żeńskiego?
:))
Krzemanko,chyba w końcu masz rację,ale gdzieś mi się
obiło o uszy "tych pieni"."Pieśni"też pasowałoby,ale
chyba trochę mniej.
W takim razie chyba powinno być "pochwalnych pień" -
warto sprawdzić:)
Krzemanko,jej chodziło o pienia.Dziękuję,jesteś bardzo
taktowna i delikatna.Pozdrawiam serdecznie.
piękny wiersz imienniku...nie kieruję się rewanżem:)
Ładnie , rytmicznie, o niedopieszczonej duszy. Czy jej
nie chodziło o "pieśni" w trzecim wersie od dołu?
Miłego wieczoru.
Moze lepiej nie zamieniaj na inna, bo ta juz znasz:)
Pozdrawiam:)
Ładnie andreas, ale czy da się ją zamienić? Jeżeli
tak, to daj znać, jak to zrobiłeś. Pozdrawiam