I co że stare
Każdy chciałby móc dać wiarę,
i przekonać o tym innych,
że choć ciało jest już stare,
to charakter ma dziecinny.
Mimo zmarszczek, włosów siwych,
i trzęsącej trochę głowy,
jest jak dziecko wciąż szczęśliwy,
do zabawy też gotowy.
Wiek nie zwalnia od radości,
tylko umiar jakiś stwarza,
do czynienia wesołości,
co tak rzadko, lecz się zdarza.
I nie brońmy się przed wiekiem,
przekonując o tym innych.
Choć ktoś stary, jest człowiekiem,
co charakter ma dziecinny.
Komentarze (4)
Smutna ta starość .Ale cóż ... takie jest życie .
Jedynie w czym można pomóc sobie to właśnie nie
poddawać się jej i mimo upływającego czasu mieć w
duszy choć odrobinę młodości...
Ciekawy wiersz z sensem "starości" napisany...
lecz czy my, przez całe życie dzieciństwo
zapominamy ?
w pierwszym wersie niepotrzebny chyba przecinek;
całość bardzo rytmiczna, czyta się fajnie i tematyka
już coraz bliższa mi osobiście :)
Nietuzinkowy temat poruszony w łatwo i rytmicznie
czytającym się wierszu. Warto było przystanąć na
chwilę nad Twoim wierszem.