Córeczko

(wiersz na podst. własnego opowiadania na rocznicę wybuchu II wojny światowej)

Pamiętam ten dzień
jak trzymałaś się kurczowo
mojej dłoni,
płakałaś
a oni zabierali cię siłą
pomagając sobie kolbami karabinów.
Czy cię jeszcze zobaczę,
córeczko?

Powiedzieli mi,
że przyjedziesz porannym pociągiem.

Czekam od kilku dni na stacji
pociąg zatrzymał się.
Stanęło i na chwilę
moje serce.
Wyszła, blond loki, ładna buzia
-Czy to ty? Niestety.

Podeszła.
-Mama nie żyje.
Mam tylko ciebie, Babciu!

autor:Teresa Mazur

autor

Babcia Tereska

Napisany: 2019-06-01 Dodano: 2019-09-07 20:06:07

Ten wiersz przeczytano 1510 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie