I cóż z tego..?

I cóż z tego, że kocham,
skoro moja miłość nie chce podporządkować się
wyznacznikom świętego Pawła..?
I cóż z tego, że tak Go potrzebuję,
skoro czasem wydaje mi się,
że nie zauważyłby mego odejścia..?

I cóż z tego, że jestem człowiekiem –
wrażliwym, krytycznym i poszukującym,
skoro analizowanie siebie
i konfrontacja z rzeczywistością
prowadzi tylko do osamotnienia,
tępej bezsilności,
i tego uszlachetniającego, ludzkiego cierpienia..?

Tak, tak tego, którym chlubi się współczesny człowiek
naiwnie karmiąc nadzieję,
że ktoś w końcu pochyli nad nim głowę

autor

Calineczka

Napisany: 2006-04-26 Dodano: 2006-04-26 18:08:57

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie