* Cuda miłości *
Wywołałeś słońce na twarzy,
Dotykiem źrenic uskrzydlonych.
Czy mogło to nam się wydarzyć,
Połączyć nasze świata strony?
Doliny lasy łąki pola,
Zawiesić nicią szczerozłotą.
Nad jeziorami, czułość rozlać,
Czarę miłości pić z tęsknotą?
Ciszą rozmawiać ciepłem parzyć,
Wichurą spojrzeń ukołysać,
Rozpędzić w żyłach kołowrót żyć,
Kod miłości na niebie pisać.
DianaWM
Dziękuję za uwagi, już poprawiałam.
autor
Wanda Molik
Dodano: 2017-04-23 14:01:17
Ten wiersz przeczytano 973 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
wyraźne uczucie
w przekazu nucie...
+ Pozdrawiam
Ładnie, zwłaszcza w dwóch pierwszych strofach. Trzecią
msz wartoby dopracować, ten męski rym zaburza
płynność. Wiadomo, że to opinia czytelniczki, a nie
eksperta. Miłej niedzieli:)
W Twej twórczości - piękny cud miłości
Pozdrawiam
Cudnie, cieplo, romantycznie:)
pozdrawiam:)