Cudowne miałem życie...
Cudowne miałem życie
wspaniały dał mi je Bóg
Gdy za pan brat z księżycem
stąpałem w ciszy dróg.
Kłaniałem się gwiazd rojom
co srebrzą niebios szczyty
trzymałem rękę Twoją
przez zmierzchy i przez świty.
Płakałem przy muzyce
świerszczy pośród łąk
nie bałem się krzyczeć
za ciepłem Twoich rąk.
I zawsze byłem pewien
że jesteś przy mnie obok
przemawiasz ptaków śpiewem
jasną się jawisz drogą.
Cudowne miałem życie
wspaniały Bóg mi je dał
bym w nieustannym zachwycie
nad Jego dziełem trwał...
Andrzej Tomasz
Maria Modrzyński
18.08.2014r.
Komentarze (14)
dziękuję za piękny wiersz :)
Pięknie o swoim życiu.Pozdrawiam:)
Śliczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
ciekawie, nie każdy umie docenić zycie, takie jakie
ma. Pozdrawiam ;)
Dobry wiersz,a ja mogę tylko pozazdrościć,że to życie
takie może być cudowne,bo niestety ono ma dużo
cienia,poza blaskiem...
Pozdrawiam serdecznie:)
Pieknie, z przyjemnoscia przeczytalam:)
Piękny ciekawy wiersz
pozdrawiam
Ładna refleksja, bardzo pozytywne podejście:)
cudowne życie ...myślę że ono ciągle jest z tobą
wyrażasz to swoimi pięknymi wierszami:-)
pozdrawiam
Pięknie o życiu bo Bóg, nam je dał. Pozdrawiam:-)
Miałem i może dalej mam? Ciepły wiersz:)
Pięknie o swoim cudownym życiu.
Miłego dnia
Magiczne sa Twoje wiersze pozdrawiam
cudowne życie bo Bóg Ci je dał
pozdrawiam serdecznie :)