Cudowność Emocji
Wypiłam kielich życia i zachłysnęłam się…
Eksplozją bytu,
Zakochałam się na nowo, nasycając duszę
podnieceniem…
I…Rozsypuję się śmiechem i rozkwitam jego
pełniością,
.. i biegnę wciąż tak samo w Twoje
Ramiona…
Rozpływając w nich magię zaplątanych
emocji…
By Niecierpliwie pożądać następnego
mgnienia.
Rzuciwszy radość z pełni sił w niebiosa
Bukietem staję się niezwyciężonym
Dla Mojego Życia – Życiem
Dla Jego być… Moim - nie być…
Rozpieram się jestestwem i Bożym
Przeznaczeniem
Nieboskłonem, alabastrową krainą…
Pomiędzy kiścią nieodgadnionych
próżności,
Zaklętą pewnością i oczekiwaniem
Rozchylam się jak Płatek Rosy i chłonę i
pragnę…
By znowu Rozbłysnąć i Jaśnieć,
Pałać i zachwycać,
Lazurowe wciąż zwiedzając tajemnice i...
Tajemnego kosmosu dobiegając przez
moment….
Zamieniam wciąż krople zmierzchu na krainy
- wymyślane nad morzem egejskim
Odpływam na chmurze bezpretensjonalnych
promieni…
… i żegnam Cię alienacjo krucha, samotności
gorzka,
Okrutny dniu, przyziemności ironiczna…
BO TY Jesteś i Razem Jesteśmy.
Komentarze (1)
Tak,ważny jest optymizm ,radość i one sprawiają nam
cudowne wiatry w żagle życia-pozdrawiam ,piękny
wiersz.