Cudzoziemcze

Cudzoziemcze!

Dziękuję za lament zamieniony w śpiew.
Dziękuję za obecność zamienioną w pieśń.

Wpleciony w strofy obecny choć zagubiony wiatr.
Minął najsmutniejszy dzień obdarty ze słonecznych szat.

Wielkimi łzami z nieba spłynęły kofeinowe sny.
Z każdą mijaną myślą w każdym niewinnym zamyśleniu,płyną łzy.
To nie noc lecz taka nieskazitelnie przejrzysta czerń.
Z każdą mijaną latarnią w każdym czynionym kroku,wydłuża się cień.

Panie!
Oddaj ze swej korony choćby jeden najtwarlszy cierń.

Cudzoziemcze!

Gdy do twych dzrzwi zapuka zdyszany chaos.
Nakarm go...
Zaopiekuj się Nim.
Niech żyje w niepokoju złym

Kruszy się ściana podmywana...
Cudzoziemcze!
Dotrwaj tylko do rana.

autor

DANEK

Napisany: 2005-04-12 Dodano: 2005-04-12 11:07:43

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie