Cugle
Cugle trzymają
rumaka na wodzy
gdy ostro rusza z kopyta
skry na boki się sypią
trudno
go w ryzach utrzymać
grzywa
w warkocz spleciona
dodaje jemu urody
przy nim jesteś szczęśliwa
każde jego słowo
jest jak łyk
życiodajnej wody
w tobie radość
jak kwiat rozkwita
spojrzenie twoje
namiętność
w nim wyzwala
gdy zbliża się do ciebie
jest uległy
lód przy tobie topnieje
on staje się spokojny
masz w sobie tajemną siłę
wiesz jak rumaka okiełznać
jednym słowem to miłość
Autor Waldi
Komentarze (12)
+++ :)
waldi, nie oglądaj się na mnie i rób swoje :)))
Bardzo mi sie podoba wiersz.
Moc Milosci i jej potega.
Pozdrawiam Waldku.:)
Witaj,
"Zaklinaczka koni"?
Miłego dnia.
Pozdrawiam.
bardzo ładnie....- tylko miłość wszystko może :-)
pozdrawiam
Piękny obraz miłości+:) pozdrawiam Waldi
wiersz piękny wybacz to na dole ale wlazło mi w krew i
tak już jest że coś na bazgrole
w skok i płyniesz na fali tu skrzydło tam skrzydło to
pegaz nie koń i odpływa nad toń co jeszcze chwilę
tykałeś pęciną i skok pod chmury niech ogoni mnie
który.A tam na ziemi sztywne garnitury chodzą do pracy
szukając kołaczy codziennych tacy sztywni, naiwni że
liczy się tylko to. O co im tylko szło
I każden marzy,
że się przydarzy
rumakiem być!
Pozdrawiam Waldi :)
Kobieta w tańcu, koń w galopie i fregata po żaglami,
ja dodaje może czwarte - Waldi z cuglami.
bardzo ładnie, alegorycznie i rumak wdzięcznie
uwypukla temat, pozdrawiam :)
U Ciebie zawsze dużo miłości i to jest piękne.
Ten rumak skojarzył mi się z Szałem Podkowińskiego,
który to obraz kiedyś opisałam,
bardzo fajne porównanie miłości do rumaka, wiersz też
mi się podoba, tak ona bywa nieokiełznana, ta miłość
gorąca.
Dobrej nocy Waldku,
nie wiem czy jutro wpadnę, bo mam dużo spraw w realu,
dziś też nie powinnam była wchodzić na portal.