Cukier

Kiedy płaczesz wali się niebo,
Szept nie jest już szeptem
Rozrywający krzyk tylko błaga,
Wyrzuć to, wyrzuć to w biąłą noc!

Kiedy płaczesz obracam głowę na łyse troski,
na poszarpane zmartwienia,
Każda łza – ocean moich win,
każdy grymas – ja.

Gdzie jest to szczęście anielskie w dni takie jak ten, gdzie?
Oboje skuleni w ciasnych klitkach pod schodami.
Ciemność wilgoć, szczury, skulony leżę,
proszę jak Papillon o troche jedzenia.

Z góry głos,
Nie ma światła z niebios
tylko świt wdziera się w moją ciemność
Każda łza zamyka mnie tam.

Bo kiedy płaczesz wyrywasz mi mnie
bo kiedy płaczesz odchodzisz,
a ja rzygam w kącie.

autor

Michał Pajek

Napisany: 2004-05-12 Dodano: 2006-10-26 10:43:43

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie