CZARNA ZASŁONA

Przysłowiem powiem próżne w snach staranie bo ludzi wrażliwych często to spotyka niszczone przez zawiść strach,wścibskość, oschłość głupotę i pychę. a etyka na psy zeszła niestety!

Zima weszła w życie wielkimi krokami
zakręciło w powietrzu smutkiem białym
jeszcze jest pięknie gdy śnieżynki białe
spadają na świat w realności szary

kiedy jednak bez słońca mróz zamienia
drzewa i ludzi na sopel błyszczący
czułe uczucia wychodzą w okularach różowych
chociaż nadzieja nie wyrośnie korzenie zmrożone

nasypało śniegiem w oczy radosnej miłości
zamknęła z rozpaczy twarz niewinną
zapomnij o niej romantyczny wzlocie
nie czeka na ptaka on nie ma skrzydeł

i choć kocham słowo na nowo nie raz usłyszy
nie odezwie się w niej żadna tęskna nuta
zamarło serce na długo i niech odpoczywa
czy kiedyś uwierzy w rozśpiewaną Miłość?

nie mówmy już o tym!
rzeki nie odwrócisz bo do przodu płynie.

Łódź,17.01.2008r. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2008-01-17 00:08:45

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie