Czarny Kruk
Wśród ciemności ciągłe się obracam
Samotność i tak wciąż ściga
Lecz gdy tylko zawołasz to wracam
Przy Tobie, jest szczęście me?
Lecz potrzeba też innej bliskości
Dlatego w przestworzach krążę
Gdy słyszę słów twych tęskną melodię
Gnam zawsze z nadzieją, że zdążę
I chociaż róża od Ciebie dłoń zrani
Całkiem przyjemny to ból
Błękit w ciemności kruka wciąż mami
Znów wciąż na rany, goryczy sól
H.E,Ch.
autor
Erwin-1957
Dodano: 2008-10-02 04:58:43
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Jeżeli nie ma dedykacji to pisz z małej litery
"Tobie", formę zmień i zlikwiduj "mnie itp..", rytm i
rym trochę pogubiłeś? jak będzie biały to będzie
ciekawszy! :-)
Róża choć piękna to kolcami rani,ale i tak przyciągani
jej pięknem łapiemy nie patrząc że nas ukłuje,tak jest
z naszym sercem i miłością,czasem rani a serce i tak
pragnie...ładnie napisane
Gdy kocha się to nie ma żadnych przeszkód, a ból jest
słodki.