Czarny kwiat zniszczenia

Bronię się....
Mocno zaciskam dłonie
Przegrywam...
Myśli nie dają spokoju
Żyję w świecie pełnym okrucieństw
Nie zawsze daję radę się...
Obronić
Jak nagły powiew lodowatego wiatru
Koi moje zmysły
Zadając głębokie rany
Z najmniej spodziewanej strony
Błądząc we mgle nieufności
Czuję smak mej naiwności
W powietrzu czuć zapach bólu
Spokojna wieczność ucieka
Krzycz...krzycz na mnie
Jestem już daleko...
Nie odwrócę się...
Nie próbuję się ukryć
W ogrodzie zakwitł
Czarny kwiat...zniszczenia

autor

AnnieSummers

Dodano: 2006-08-14 00:00:38

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie