Czas pędzi nieubłaganie...
Chciałabym zacząć oddychać pełną piersią
poczuć, że znowu żyję,
pozbyć się tego ciężaru z serca.
Dzień po dniu tak powoli mija
wszystko się dłuży
a ja czuję, że nie starczy mi czasu,
aby znów móc istnieć.
Chciałabym zacząć oddychać pełną piersią
poczuć, że znowu żyję,
pozbyć się tego ciężaru z serca.
Dzień po dniu tak powoli mija
wszystko się dłuży
a ja czuję, że nie starczy mi czasu,
aby znów móc istnieć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.