Czas róży

Co zostawię po sobie
oprócz tych kilku wierszy?
Kto prócz ciebie na zawsze
pamięć o mnie zachowa?
Nie pamiętam już nawet
kiedy ty poraz pierwszy
miłość swoją wyznałeś
ubierając ją w słowa.

Gdy stanąłeś do pracy
przy granicie,marmurze...
Gdy czułością jak dłutem
wyrzeżbiłeś mnie w skale
to poczułam,że rosnę
i rozkwitam jak róża
a choć kwiat ten ma kolce
ja nie miałam ich wcale.

Tylko płatki rozchylam
delikatne,pachnące
codzień ,ranka każdego
wznosząc głowę ku górze.
Czasem zroszą mnie deszcze,
czasem grzeje mnie słońce,
lecz to wszystko przeminie-
wszakże więdną i róże

Pamięć o nich zostaje
gdzieś za nami przez chwilę
póki życie nie zacznie
gnać do przodu z kopyta.
Zwiędnie jedna,lecz jutro
znów zakwitnie róż tyle
Ze o tamtą wczorajszą
dziś już nikt nie zapyta.

Tylko płatki zwiędnięte
wiatr poniesie czasami
ponad chmury,jak ptaki
co szybują po niebie.
A wraz z nimi polecą
żółte kartki z wierszami
co zostaną po róży
kiedy kwitła dla ciebie.

autor

Ewa Smietanowska

Napisany: 2000-06-23 Dodano: 2013-06-30 17:30:57

Ten wiersz przeczytano 1350 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie