Czas samotności
Nikt za mną nie tęskni
i nie czeka na mnie
czas nieubłaganie płynie
w samotności co ranek
Nikt mnie nie kocha
niczyim jestem pragnieniem
Światła pogasły już
i ranek nie widnieje
Gdyby morze było atramentem
a wiatr wiecznym piórem
napisałabym epitafium dla siebie
tylko,jeszcze nie umiem.
Komentarze (14)
ekstra i mądre, cierpliwość najważniejsza ale czasem
testuj to co wiesz
Bardzo ładnie napisałaś .. skąd wiesz ..że Ciebie nikt
nie kocha .. a może jest ktoś .. tylko dostrzeż go ..
Do samotności nie można przywyknąć.
Bardzo smutno mi się zrobiło.
Pozdrawiam Gosiu
Samotność nie boli, lecz bardzo doskwiera - to prawda.
Pozdrawiam
smutne, ale dobre, fajne metafory, czytelnie
poprowadzona myśl
Miałem podobne poranki, ale odkąd mam Lorda(pies) i
dwa szczurki Dumbo, wiem, że ktoś czeka i tęskni.
Bardzo smutno u Ciebie, ale
może wiosną "coś zakwitnie"
ujmujący wiersz - zwłaszcza puenta -pozdrawiam :)
ostania strofa najjj ale i cały choć prosty wiersz:)
serdeczności
Piękny i smutny. A smutne właśnie najpiękniejsze :)
no i pięknie choć wionie smutkiem z każdego wersu ,ja
się ze swoim rozprawiłam Pozdrawiam:))
a ja już zatęskniłam za Tobą
tutaj gorzo
nie będziesz samotna
albo będziesz samotna ale nie osamotniona
ten jeden samotny przecinek bym usunęła, choć w sumie
pasuje do klimatu samotności - bardzo fajnie, prosto i
szczerze ujętej;)
smutne zyciowe slowa pozdrawiam