Czas się zatrzymał.
Samotność zionie z każdego kąta
i zęby szczerzy złośliwie.
Byłaś i jesteś losu swego kowalem,
a Ty nie kujesz wcale.
Czekasz uparcie na zmiany szczęśliwe
i wątpisz,
bo czy to jest w ogóle możliwe,
aby tak do końca, na zawsze?
Niektórym się jednak udaje,
chociaż i u nich,
nie zawsze są maje.
Komentarze (16)
Złap ją za rogi. Ciągnij niebogę. Aż wnet zawyje.
Wyprostuj jej szyję. I pisz, by można było wiedzieć.
Jak na tej bestii trzeba siedzieć. Pozdrowionka.