Z czasem...

Wyschnięta jak suchy liść...
Pozbawiona środków by istnieć...
Tęsknotą nie można się nasilić...
Po raz kolejny zbieram garść doświadczeń...
Powoli życie uczy mnie żyć...
Z czasem przekonam się, co tak naprawdę ma znaczenie, czemu warto się poświęcić...
Teraz ogólny zawrót głowy...
Wszystkie podjęte decyzje odczuję z czasem...
Może docenię to, co było...
Może zatęsknię za tym...
Obecnie wszystko to przypadkowy bieg zdarzeń...
Impuls silniejszy niż rozum...
Jak wiele zależy od drugiej osoby...
Smutek i łzy...
Radość i śmiech...
Jak chciałabym znaleźć kogoś, kto pomoże mi się odnaleźć,
Kogoś, kto doceni wszystko, co mogę dać...
Gdzie ten ktoś, kto ofiaruje mi siebie?
Ten, który będzie umiał jednocześnie dawać i brać?

autor

flyingev

Napisany: 2007-05-13 Dodano: 2007-05-15 11:26:07

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie