Czasie Stary
Niebieskich mgieł daj mi proszę rosy
Daj oparte wiernie nadzieje
Przyziemne niech smutne odgłosy
Wiatr zmian na wieczność rozwieje
Traw szumem otulaj mą duszę
Niech wytrwam daj mi chęć iść
Ale początkiem i zanim wyruszę
Serce mi oddaj by mogło znów bić
Tych kumpli starych zaproszę
Na kawę poranków minionych
I może jeszcze siebie przyniosę
W krąg dusz nieodgadnionych
/04.02.2008/
Witam Tych, którzy mnie znają i Tych których poznam :)
Komentarze (2)
Więc znowu nas bedziesz raczył swoi wierszami
brakowało ich bynajmiej mnie.
Witaj , stęskniłam się za czasem starym i za ta kawą
przy której mijał czas na czytaniu wierszy..ciekawy
wiersz , najpiękniejsze są powroty...