Czekając na wyrok

Uwięziona w czterech ścianach
Własnego strachu, własnego umysłu
Pełna obaw i z bólu pijana
Czekając na wyrok odchodzę od zmysłów

Ile może zmienić jedno słowo
Może być trucizną snującą się po krwi
Lub jak lek odrodzić na nowo
Jak klucz do nadziei otwierać drzwi

Zamknięta w ciemnej otchłani
Swoich przeczuć, swoich myśli
Pełna niepokoju, odurzona lękami
Czekam co przyniesie przyszłość

Ile zmienić może jedna wiadomość
Może być żyletką tnącą żyłę
Narkotykiem zatruwającym podświadomość
I kradnącym życiową siłę

Zatrzymana w zimnej bezsenności
Swojej własnej nie potrzebnej paranoi
Pełna trwogi, okradziona z radości
Mimo wszystko nie tracę nadziei

autor

Nataliee

Napisany: 2007-07-13 Dodano: 2007-07-13 00:26:33

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie