Czemuż Waćpani swe lico...

Czemuż Waćpani swe lico purpurzysz?
Zaliż to słońce rumieńce maluje?
Jeno się sama myślami strofujesz
i jak przed słońcem gdzieś wzrokiem uciekasz.

Zaliż to słońce rumieńce maluje?
Wszak białogłową mi jesteś nieobcą;
po co przed słońcem gdzieś wzrokiem uciekasz
kiedy urody u Waćpani siła

Wszak białogłową mi jesteś nieobcą;
zacności w Tobie zawsze jest niemało.
Kiedy urody u Waćpani siła
przeto nie grzechem miłosna jest uczta.

Zacności w Tobie zawsze jest niemało,
w ciężkich terminach wciąż mi jesteś rada.
Przeto nie grzechem miłosna jest uczta
i szczere do niej uczynków namiastki.


W ciężkich terminach wciąż mi jesteś rada,
jeno się sama myślami strofujesz.
Szczere mam do niej uczynków namiastki;
czemuż Waćpani swe lico purpurzysz?

autor

kaczor 100

Napisany: 2016-02-07 Dodano: 2016-02-07 09:46:56

Ten wiersz przeczytano 1840 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie