Czerone morze

Ciemno małe światełko tylko się pali.
Zamknięte drzwi i te cztery znajome ściany.
Ktoś podaje papierosa przy okazji go odpali.
Na krześle samotnie siedzi kolejny skazany.

Przez umysł jednej osoby.
Która stoi obok i mierzy z pistoletu.
Ilu już ich było skoro ten jest kolejny?
A ilu będzie w sumie grzechów w przeliczeniu?

I po kolei czerwone morze.
Płynie poparte łzami .
Poczuł się silny by jak sędzia sądzić srodze.
Użala się nad ofiarami.

I koniec !

Stoi teraz sam.
Skacze leci w dół.
A kto stoi tam?

To oni jednak pozostali.
Lecz gdy już jest coraz bliżej.
Oni znikają gdzieś w oddali.

I znowu. Koniec!

Czerwone morze.
Uchronię się przed tym sam.
Czy w końcu ktoś pomoże?

autor

misiu-m18

Napisany: 2008-02-29 Dodano: 2008-02-29 12:41:58

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie