Czerwona dzielnica
… życie to najdroższa prostytutka, a mnie nie stać by spędzić razem chociaż noc…
2007-03-22
zdeptany butami
blask latarnianej purpury
utopionej w kałuży
zmywa ostatnie promienie złota
z szarych kwadratów chodnika
lubieżne oczy pozornej wierności
szukają chwilowej uciechy
w ramionach ulicznej ladacznicy
srebrny stręczyciel
niemy świadek
upadłej moralności sprawiedliwych
spływającej rynsztokiem życia
odchodzi na spoczynek
opustoszały rankiem trotuar
splugawiony gasnącym szkarłatem
szepcze opowieść minionej nocy
Tristan350
autor
Tristan350
Dodano: 2007-03-23 15:13:35
Ten wiersz przeczytano 366 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.