Część życia myślą nieopisana -...
każdy do czegoś dąży...
Błąkam się w myślach, wciąż,
nieustannie,
Pragnę spokoju, wciąż tak zachłannie,
We mnie go nie ma, nic prócz próżności,
Z wybraną drogą, do codzienności,
Me kroki słychać, echem w oddali,
Nie pójdziesz za mną, most się zawalił,
Nie próbuj tej pojąć, istoty myślenia,
Gdyż ona prowadzi, do zatracenia,
Chcesz zniknąć nagle, we mgle rozpaczy?
Chcesz się dowiedzieć, co pustka znaczy?
Ta droga dla mnie jest tylko stworzona,
W niej tylko ja i tylko ona...
I tylko ona mnie w życiu prowadzi,
A na niej "JA" - ktoś kto jej nie zdradzi.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.