czlowiek
ja człowiek
ciało oczy
smak
zdziwienie
dzień noc
wczoraj
jutro
już tego nie dzielę
nie czytam
nie pisze
nie krzycze
nie klękam
nie umię tańczyć
w tych pustych dzwiękach
nie tyle że nie chce
bo chciałbym bardzo
brakuje człowieka
by przestać pytać
przestać narzekać
i zacząć bez powodu, jak wilga śpiewać.
autor
obcyy
Dodano: 2009-05-19 00:11:15
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Szukaj! Gdzieś znajdzie się Twoja Rita - duszę i ciało
przywita!
świeżością powiało ,te wyalienowane ciało i wilga -
tej jest zawsze za mało;
"iglija, sofija, kre, kwe, kfe - sofija, iglija"!