Człowiek całe życie jest sam

Człowiek tak naprawdę całe życie jest sam
Jak romantyk myśli, pragnie, żąda
Ucieka od ludzi bo go nie rozumieją
Zaraz po tym wraca bo nie chce być sam
Pragnie zmienić świat, latać ponad chmurami
Dziwne... bo jest realistą i materialistą
Pragnie kochać i być kochanym
Ale przecież egoista nie wierzy w miłość
Biegnie przez życie tak samo jak inni
Aby nie być gorszym
W oczach ma obłęd
Powoli traci umysł
Krzyczy "Pomocy!" - Często jest o wiele za późno

Człowiek całe życie jest sam
Sam się rodzi
Sam żyje
W końcu sam umiera

autor

anetka:)

Dodano: 2008-11-16 21:14:52

Ten wiersz przeczytano 3023 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie