CZŁOWIEK A OWOC
Jabłko
czerwone
żółte
zielone
leży w trawie
takie niewinne
soczyste
lśniące
pełne witamin.
Omijasz te
obite
spleśniałe
miękkie
brązowe
z robakiem
zwiędnięte.
Mogłeś podnieść je wcześniej
zjeść
przetworzyć
dać komuś.
Zgniło
skończyło swój żywot.
Człowiek niepotrzebny nikomu
pochyla się
siwieje
kurczy
traci odporność
gryzą go choroby
powoli znika z planety
czasem w samotności
umiera.
Malgorzataku,dnia 2019.07.26
Owoc a człowiek a mają tyle wspólnego!!!
autor
Margarett
Dodano: 2019-07-26 21:52:48
Ten wiersz przeczytano 718 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
prawdziwa refleksja ... jak widać warto pochylić się
nad drugim człowiekiem ...by nie odchodził w
samotności ...
Dziękuję niezgdna;)
Tak zrobię :)
Dobrej nocy :)
...człowiek nie potrzebny nikomu*
...gryzą go choroby
odrzuć 'też' i 'jak te robaki' będzie ładniej
dobrej nocy:))
Dziękuję :)
chacharek
helin
TOM.ash
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz zdjal mojego ducha z chmur... pozdrawiam
Samo życie. Pozdrawiam.
zgnilizną są owoce naszych poczynań