Człowiek o wielkim sercu.
Odszedł zmęczony patrzeniem na ból
rozrywający,
Siejący spustoszenie wewnątrz cienia już
… ciała.
Odszedł … z otwartymi oczami ….
błagającymi
O ciszę … muzykę duszy …
zagłuszającą wielki
Żal … namaszczenia przedwczesnej
śmierci.
Odszedł … gdzie słyszy melodię
najpiękniejszą...
Bliską Jego sercu … słucha ją i co
chwila
Powraca podzielić się cudownym
wrażeniem...
Z uśmiechem i słowem „ Dziękuje, że
byłeś … „
Krąży tak lotem szybującego ptaka w
otchłani
Szukając właściwej bramy do … raju
istnienia.
Powracając co chwila w moje myśli i
obrazy
Przywołujące wspomnienia... snu tej
nocy.
Odszedł wielki... człowiek o wadze
motyla...
I sercu wielkości … Księżyca
…
O temperaturze dobroci Słońca
I będzie brakowało mi …Jego
…
(………dźwięków życia
……. )
Komentarze (8)
Odszedl, ale do lepszego swiata
Brak KOGOŚ bliskiego ... powoduje nostalgię i
smutek... ładny wiersz.
Ładny wiersz. Hołd Człowiekowi przez Człowieka -
Poetę.
Po stracie ludzi tak wspaniałych pozostaje ból
nieukojony, On Cię będzie ochraniać i czuwać z niebia.
Przykro mi Magi..... to wujek prawda? wiersz piekny
Wiersz pełen smutku i refleksji, ale też świadczy o
wysokim poziomie odczuwania autora.... hołd pamięci
bliskiej osobie...
Wersy...wymowne...hołd...epitafium...super!
Hołd i pamięć dla Człowieka należy sie zawsze a
szczególnie gdy pozostawił w duszy i umyśle nauki aby
serce słońcem było i prawdę dla przyszłych istnień
utrwalił,że każdy człowiek jest cudem szczególnym do
szanowania.Wiersz w klimacie uroczystym,dobry w słowie
i formie.