Człowiek zwykł

Człowiek zwykł się angażować
Co jest błędem matki Ziemi
Ale cóż z tym zrobić?
Tak zostaliśmy stworzeni...

Człowiek zwykł wierzyć
Mieć nadzieję (głupi idiota)
I cóż z naiwnością począć?
I gdzie znaleźć piękne słowa?

Człowiek zwykł innym ufać,
A po co? A na co? A czemu?
Bo tak potrzebuje bliskości...
A po to, a na to, a temu...

Człowiek zwykł też kochać
I to już prawdziwa głupota!
Niestety, ostatnio taka powszechna
Stała się miłosna ślepota...

autor

Wróżka

Napisany: 2005-09-29 Dodano: 2005-09-29 21:09:35

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie