CZY PAMIĘTASZ
głosu serca posłuchałam
które bez wytchnienia biło
całą sobą pokochałam
z tobą poznawałam miłość
czy pamiętasz jak nam było
gdy uczucie w duszach grało
aż do świtu przebudzenia
trwać tak zawsze wtedy chciało
łaknąc siebie nieprzytomnie
zanurzeni w wir otchłani
ciał w ekstazie bez pamięci
upojeni tym do granic
wygłodniali zachłannością
pożądaniem uwielbieni
zespoleni żaru dreszczem
w namiętności zatraceni
gdzie podziała się ta miłość
co nas kiedyś uskrzydlała
nie pamiętasz już jak było
czyżby z wiatrem odleciała
autor
ewciaw1963
Dodano: 2011-06-15 06:11:06
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Także wiatr podejrzewałem gdy od życia w łeb dostałem.
całował mocno usta
otworzył bramę do raju
tęsknota uczucie niewypowiedziane
ma swe niepowtarzalne kolory radości.
A mnie się podobają tego rodzaju rymy.Sama takie
piszę.Pięknie i obrazowo.
Tez tak rymowalam ;)
Ewcia, piszesz bardzo ladne wiersze :) Staraj sie
tylko, unikac rymow gramatycznych.
miłość - pamięć jej nie zatrzymała a wiatr
rozdmuchał....czy była ta wyśniona, wymarzona ? skoro
nie można jej było zatrzymać...
miejmy nadzieję, że nie odleciała a tylko przyczaiła
się na chwilę, piękny wiersz :-)
Miłość jak wietrzyk raz wieje mocniej raz delikatnie a
czasem wcale :)
Milosc uleciala do gwiazd by sie Wszechswiatem
radowac a my tylko ja wspominamy, tesknimy za nia
i marzymy by pewnego dnia powrocila do nas znow.
Ciekawy refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie z daleka.
Piękny wiersz-czytałam takie romantyczne wspomnienia
aż do ostatniej strofy i nagle bęc!
Miłość przepadła,odleciała z wiatrem?Nie, chyba
nie?Pozdrawiam!
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)
Nie ewciaw, nie u Ciebie Ty masz sposoby by zawrócić
wiatr:)) z przyjemnością czytam Twoje wiersze!
Miłość jest stała, to człowiek jest zmienny!
Pozdrawiam!