Czy pamiętasz?
Lubię usiąść na ławce - nocą.
Latarnie
kostki brukowe
złocą
a mnie
- po głowie,
leniwie wędrują myśli…
Obiecywaliśmy
sobie, że będziemy - tak siadać razem
w naszych dni - jesieni.
Że wygramy z czasem.
Że niczego nie zmieni
- poza ciał - wyglądem.
Teraz nawet nie wiem, czy pamiętasz o
mnie…
autor
DoroteK
Dodano: 2010-03-25 17:42:34
Ten wiersz przeczytano 1134 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Bardzo ciekawie i prawdziwie,ale takie jest nasze
życie,a miłość...to już każdy po swojemu...powodzenia
Nie zawsze można w życiu zaplanować życie, ładnie,
pozdrawiam:):):)
Bardzo wymowne, o wszystkim zadecydował ostatni wers
"Teraz nawet nie wiem, czy pamiętasz o mnie…"
i oto wynik melancholijny i prostolinijny. Nic dodać
i nic ująć. Po prostu samo życie.
w życiu trzeba komuś ufać i nie wątpić tworząc
bliskość Pamięć nigdy nie znika gdy wiara :)
Obiecanki - cacanki... teraz samotna postać siedzi na
ławce.
Wzruszajacy wiersz o przemijaniu
Ładnie przedstawione, obrazowo.
Aż można poczuć chłód wieczora.
ładny wiersz...upływ czasu...nigdy nie wiemy co nam
przyniesie...pozdrawiam
witaj Dorotko, bardzo ładny wiersz.
w jsieni życia jakby rozluźniają się nasze receptory,
pmięci też. najlepsza pamięć i więź to wzrokowa,
bądźmy zawsze blisko.
pozdrawiam serdecznie.
lekko, łatwo i przyjemnie. A jednak z głębią...
pozdrawiam
,,tak bywa że słowa gasną szybciej niż latarnie''
ale po tym nadal jest życie,pozdrawiam